ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΓΝΙΚΗΣ ΧΟΛΟΣΤΑΣΗΣ.
Ο νεογνικός ίκτερος είναι συχνό κλινικό εύρημα στην παιδιατρική πράξη. Περίπου 30% με 50% των τελειόμηνων υγιών βρεφών εμφανίζουν παροδικό ίκτερο τρείς έως πέντε ημέρες μετά την γέννα. Ο ίκτερος είναι κυρίως εμμέσου τύπου και οφείλεται σε ανωριμότητα του ηπατικού ενζύμου glucuronosyl transferase που συντελεί στην μετατροπή της χολερυθρίνης από έμμεση σε άμεση και συχνά παρατείνεται με τον μητρικό θηλασμό, την σηψαιμία, αιμόλυση, υποθυρεοειδισμό ή πυλωρική στένωση.